ช่วงนี้เราก็จะได้เห็นบรรยากาศของการหาเสียงของบรรดาผู้ลงสมัครรับเลือกตั้ง ที่อาสาจะเข้ามาช่วยบริหารและพัฒนาประเทศให้แย่ลง (เอ้ย! ให้ดีขึ้น) แน่นอนว่าหนึ่งในวิธีการหาเสียงและชูนโยบายต่างๆ ก็คือการนำเอาป้ายมาติดเอาไว้ตามข้างทาง และเสาไฟฟ้าก็เป็นส่วนที่สำคัญ สำหรับการติดป้ายหาเสียงเหล่านี้
แต่กลับกลายเป็นว่าช่วงนี้ประชาชนและชาวบ้านทั่วไปที่ใช้รถใช้ถนน มักจะบ่นและรู้สึกเอือมระอากับวิธีการติดป้ายหาเสียงเหล่านี้เป็นอย่างมาก เพราะผู้ที่สั่งและผู้ที่ทำตามไม่ได้คิดคำนวณกันเลยว่าตรงไหนควรจะติดและตรงไหนควรจะเว้นว่างเอาไว้ เพราะที่ชาวบ้านเจอส่วนใหญ่จะติดมันทุกตรงโดยไม่สนเลยว่าคนที่เขาใช้รถจะมองเห็นเส้นทางหรือไม่
โดยเฉพาะตรงส่วนที่เป็นตรอกซอกซอยหรือทางโค้งจุดที่จะต้องเลี้ยวรถออกไป กลับมีป้ายหาเสียงมาติดมาวางตั้งเอาไว้ ทำให้มองไม่เห็นรถที่จะวิ่งผ่านหรือสวนมา บางครั้งมาติดตรงจุดที่เป็นป้ายรถเมล์ที่จะต้องมีคนนั่ง และก็มองรถเมล์ที่กำลังรอให้วิ่งผ่าน แต่สุดท้ายมาโดนป้ายหาเสียงของพวกท่านบัง ชาวบ้านก็เลยต้องมายืนอยู่ริมทางเพื่อให้มองเห็นรถเมล์
ที่มา ธนัญกิตติพิชญ์ ฯ.